Τετάρτη 18 Μαΐου 2016

O ρόλος του ΣτΕ την εποχή των μνημονίων [από την συνδ ΕΙΡΗΝΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ]




Με τον Ν. 4052 το 2012 νομοθετήθηκε η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης σύμφωνα με τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος. Με τη «μηδενική εγγύηση» του κράτους για τις επικουρικές από 1/7/14 και τη «μερική εγγύηση» για τις κύριες από 1/1/15, οδηγηθήκαμε σταδιακά στην οριστική αποχώρηση του κράτους από τη στήριξη, δηλ. χρηματοδότηση του Ασφαλιστικού και Συνταξιοδοτικού Συστήματος. Το κράτος έπαψε να συμμετέχει ως νομοθέτης, επόπτης, συγχρηματοδότης και εγγυητής. Κι έτσι ξεκίνησε η σταδιακή κατάργηση της Κοινωνικής Ασφάλισης….
Να υπενθυμίσουμε και τις άλλες ρήτρες, που έχουν ήδη ψηφισθεί με αυτόν το νόμο από το 2012. Τη ρήτρα περιουσίας στις κύριες συντάξεις, τη ρήτρα θανάτου στις επικουρικές και τη ρήτρα τεκμαρτού εισοδήματος (όπου η υπάρχουσα οικογενειακή περιουσία θα αναιρεί τις ήδη καταβληθείσες εισφορές. Το δε αναλογικό τμήμα της σύνταξης θα αποτελεί τεκμαρτό εισόδημα).
Η σύνταξη μετατράπηκε τότε σε ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα (384 ευρώ) ή προνοιακό επίδομα επιβίωσης, δηλαδή σε επίδομα φτώχιας. Ωστόσο, τον Μάη του 2016 παύει να εγγυάται το κράτος οποιοδήποτε ελάχιστο εισόδημα, αφού τίθεται σε εφαρμογή ο αυτόματος μηχανισμός διόρθωσης ελλείμματος (κόφτης) με οριζόντια εφαρμογή σε όλα τα Υπουργεία. Από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, το μόνο που μπορεί να «κόψει» είναι μισθούς και συντάξεις. Και ο νοών νοείτω…

Έρχεται, όμως, το Συμβούλιο Επικρατείας, που κρίνει συνταγματικές μεν τις περικοπές ως το 2012, αλλά αντισυνταγματική οποιαδήποτε επόμενη με 4 αποφάσεις μέσα στο 2015 και 1 τον Μάρτη του 16. Η δε Ένωση Δικαστών & Εισαγγελέων ανακοίνωσε ότι κάθε νέα περικοπή συντάξεων στο μέλλον είναι αντισυνταγματική (Μάρτης 16).
Οπότε, βάσει της απόφασης του ΣτΕ, η «Πρωτοβουλία» με τη βοήθεια των δικηγόρων της συνέταξε τον Οκτώβρη του 15 πρότυπο ατομικής αίτησης προς το ΙΚΑ. Ένας εντυπωσιακά μεγάλος αριθμός συναδέλφων ανταποκρίθηκε στο κάλεσμά μας να δηλώσουν έμπρακτα ότι διεκδικούν επιστροφή των παρακρατηθέντων και παύση νέων παρακρατήσεων. Το ΙΚΑ έστειλε απάντηση ότι την προωθεί στα αρμόδια Υπουργεία.

Το θέμα, όμως, είναι τι είπαν οι δανειστές, αφού η απόφαση αυτή του ΣτΕ σήμαινε 3,4 δις το χρόνο. Κι αυτοί αποφάνθηκαν «Βρείτε ισοδύναμα, αλλιώς μην εφαρμόσετε τις αποφάσεις του ΣτΕ»!! Και, φυσικά, δεν έμειναν στα λόγια. Στις 16.7.15 «βάζουν» την κυβέρνηση να ψηφίσει τον Ν. 4334, σύμφωνα με τον οποίον α) πρέπει πρώτα να βρίσκονται τα ισοδύναμα προκειμένου να εφαρμοσθούν οι αποφάσεις του ΣΤΕ και β) οι αποφάσεις του ΣτΕ  δεν μπορούν να εφαρμοσθούν παρά σε ορισμένους(!!), πράγμα τελείως αντίθετο προς το Σύνταγμα, που διακηρύσσει όχι μόνο την πιστή και άμεση εφαρμογή των αποφάσεων του Συμβουλίου Επικρατείας, αλλά και την ισονομία μεταξύ των πολιτών. Σήμερα, σε 34 άτομα έχουν σταματήσει οι περικοπές και έχουν επιστραφεί τα παρακρατηθέντα!!!
Μεγάλο ενδιαφέρον, επίσης, έχει το χρονικό της ψήφισης των νόμων για το ασφαλιστικό. Τον  Ν.4334 της 16.7.15, που ήταν και ο 1ος νόμος του 3ου μνημονίου, ακολούθησε ο Ν.4336 στις 14.8.15 (2ος νόμος του 3ου μνημονίου), που αλλάζει τις διατάξεις του 1ου νόμου.  Στις 17.10.15 ψηφίζεται ο 3ος νόμος του 3ου μνημονίου, που τροποποιεί τους 2 προηγούμενους! Μετά από 20 μέρες, την 9.11.15, έρχεται ο 4ος νόμος του 3ου μνημονίου, που τροποποιεί τους προηγούμενους!! Και ο προχθεσινός (8.5.16) καταργεί όλες τις διατάξεις και των 4 πλην των αυξήσεων των ορίων ηλικίας!!! Δεν χρειάζεται, νομίζω, να διευκρινίσουμε το αν κάθε νόμος βελτιώνει ή χειροτερεύει τον προηγούμενο. Και, φυσικά, θα τροποποιηθεί κι αυτός, αφού πέρασε από τη Βουλή χωρίς να έχει ακόμα εγκριθεί από τους δανειστές. Τον ψήφισαν, για να δείξουν καλή διαγωγή εν όψει του Eurogroup….Οι δε δανειστές έχουν αποδείξει ότι δεν είναι ποτέ ικανοποιημένοι….. Παρόλο, που οι καημένοι οι δικοί μας – κυβέρνηση και αντιπολίτευση – κάνουν ό,τι μπορούν για να τους ευχαριστήσουν…..
Συνεχίζουν, λοιπόν, (οι δανειστές, για να μην μπερδευόμαστε) να κυβερνούν αυτόν τον τόπο και να καθορίζουν το μέλλον (ποιο μέλλον;) αυτού του λαού, επιβάλλοντας και επιτάσσοντας και τροποποιώντας διαρκώς τους νόμους προς το χειρότερο, αλλά, κυρίως, ΑΓΝΟΩΝΤΑΣ την Διεθνή Σύμβαση Εργασίας 102, το Σύνταγμα, το Ευρωπαϊκό Δίκαιο.
Κι εδώ θα κάνω μια σύντομη μνεία στη Διεθνή Σύμβαση Εργασίας 102. Η Ελλάδα ήταν από τις πρώτες χώρες, που την επικύρωσαν το 1955. Θεωρητικά ισχύει σήμερα στη χώρα μας, όπως ισχύει και σε όλο τον κόσμο. Αποτελεί εσωτερικό δίκαιο αυξημένης τυπικής ισχύος - κατά το άρθρο 28, παρ.1 του Συντάγματος - και έχει ενσωματωθεί στον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη με το άρθρο 12, που επικύρωσε η Ελλάδα το 1984.
Αυτό το Διεθνές και Ευρωπαϊκό Κείμενο, που έχει συνταγματική ισχύ, έχει 2 αρχές. Την αρχή της βεβαιότητας (όταν ο ασφαλισμένος μπαίνει στην Κοινωνική Ασφάλιση, πρέπει να γνωρίζει τους όρους του παιχνιδιού) και την αρχή της υποχρέωσης των κυβερνήσεων να σέβονται τα δικαιώματα των ασφαλισμένων και, κυρίως, τις ασφαλιστικές εισφορές, που έχουν καταβληθεί υποχρεωτικά (ως αναγκαστική αποταμίευση) σε όλη την διάρκεια του εργασιακού βίου.
Κι επειδή το Συμβούλιο Επικρατείας και οι αποφάσεις του είναι σαν μια μύγα ενοχλητική, που όλο και παρουσιάζεται μπροστά τους, έπρεπε κάτι να κάνουν για να το αφανίσουν. Δημιούργησαν το «ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ», που θα αντικαταστήσει το ΣτΕ  καταλύοντας και το τελευταίο προπύργιο της Δικαιοσύνης.
Που θα απαρτίζεται από στελέχη της αγοράς και όχι  της δημόσιας διοίκησης.
Ένα όργανο ανεξέλεγκτο, που θα ελέγχουν ΜΟΝΟ οι δανειστές.
Με μοναδική αρμοδιότητα το πότε θα πέσει ο «κόφτης».
Το Ελληνικό Κοινοβούλιο και  η εκάστοτε κυβέρνηση απλά θα πρέπει να προσαρμόζονται. Όπως γίνεται πάντα.
Προβλέπεται από το μνημόνιο, άλλωστε….

Κι ο τελευταίος Έλληνας έχει πλέον αντιληφθεί ότι δεν είμαστε υπό επιτήρηση, αλλά υπό κατοχή. Μας έχουν μετατρέψει από ανεξάρτητη χώρα σε δουλοπαροικία χρέους.

Εδώ όλη η Γαλλία έχει ξεσηκωθεί μόλις για ένα Προεδρικό Διάταγμα, που απλά «χαλαρώνει» την κατοχύρωση κάποιων εργασιακών δικαιωμάτων!! Εμείς τι κάνουμε τώρα που πέφτει η οριστική ταφόπλακα σε όλα όσα έχει κατακτήσει ο λαός μας με τους αγώνες του τα τελευταία 200 χρόνια;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου